Schouderpijn en -klachten

De laatste jaren zijn er veel ontwikkelingen op het gebied van schouderpijn/ schouderklachten, de onderliggende oorzaken, risicofactoren en therapie. Aannames die van oudsher bestonden, staan nu door wetenschappelijk onderzoek hevig ter discussie of zijn zelfs volledig ontkracht. Aan de andere kant zijn er nieuwe inzichten ontstaan die zeer interessant en veelbelovend zijn.

Oorzaken kunnen liggen in het niet goed functioneren van het bewegingsapparaat. Hierbij kan bijvoorbeeld gedacht worden aan de functie van de nek en bovenrug. Bewegingsstoornissen in dit gebied kunnen ook schouderpijn geven.

Maar natuurlijk kan de schouder zelf ook de onderliggende reden van de schouderpijn zijn. Het schoudergewricht, met alle spieren en pezen, slijmbeurzen, kapsel en banden.

Naast het bewegingsapparaat kan ook het zenuwstelsel een belangrijke rol in de klachten hebben. Hoe het zenuwstelsel werkt in het ontstaan en aanhouden van schouderpijn wordt langzaam ook steeds duidelijker door wetenschappelijk onderzoek. En natuurlijk heeft deze ontwikkeling ook consequenties voor de therapie en de keuze daarin.

Het is van groot belang om de onderliggende oorzaken van schouderpijn helder te krijgen. Door een goede analyse kan er een juiste diagnose gesteld worden. De gestelde diagnose is het startpunt voor het kiezen van de bijpassende therapie. Welke therapie gekozen wordt, is uiteindelijk een combinatie van de voorkeur van diegene met schouderpijn, de deskundigheid en ervaring van de therapeut en natuurlijk de laatste wetenschappelijke inzichten.

Schouderpijn kan ingedeeld worden in verschillende typen, en wordt vaak vernoemd naar dat wat de pijn veroorzaakt. Denk aan een bursitis (slijmbeursontsteking), capsulitis (ontstoken kapsel) en een tendinitis (peesontsteking). Toch is dit vaak een niet realistische weergave van de praktijk. Meestal is dat wat pijn doet (kapsel, pees, slijmbeurs) niet de oorzaak, maar het slachtoffer van een schouder die niet goed functioneert. Vergelijk het maar met een voetbalteam dat door slecht voetbal verliest. Dat komt niet alleen door de keeper die de ballen het doel in laat gaan, maar is het gevolg van het niet goed functioneren van het hele team.

Veel schouderpijn ontstaat in de ruimte tussen het schouderdakje (acromion) en de kop van de bovenarm (caput humerus). In de loop van de tijd heeft pijn die hier ontstaat verschillende benamingen gehad, om verschillende redenen. Zo wordt dit wel een (subacromiale) impingement genoemd, maar zijn ook de termen subacromiaal pijnsyndroom, bursitis, en tendinitis vaak gebruikt. Eigenlijk allemaal verschillende namen voor hetzelfde fenomeen: schouderpijn.

En eigenlijk hebben we vele jaren aannames gemaakt over wat en waarom er dan pijn doet in de schouder. Veel van deze aannames zijn niet wetenschappelijk onderbouwd, maar klinken in theorie (bv. impingementsyndroom) gewoon aannemelijk. Deze verkeerde aannames zorgen voor een niet effectieve benadering van schouderpijn. (Fysio)Therapie wordt niet op de juiste manier ingezet, waardoor er weinig of geen effect is. Of erger nog, in veel gevallen operaties van de schouder zonder duidelijk effect. De keeper heeft de ballen het doel in laten gaan waardoor het voetbalteam verloren heeft, dus we doen wat aan die keeper. Niet erg realistisch om zo te denken.

De visie van FysioChris is dat gekeken moet worden naar het geheel. De schouder als geheel, maar zelfs de mens als geheel. Hierin is oefentherapie altijd een onmisbaar onderdeel. Oefeningen die heel gericht ontwikkeld zijn op het beter laten functioneren van de schouder. En niet alleen de oefeningen, maar ook de combinatie en opbouw van deze oefeningen zijn zeer specifiek en wetenschappelijk onderbouwd.